Rijkste man van Brazilië niet meer de rijkste

Eike Batista is zijn naam. Hij had alles. De mooiste luxe hotels van Rio (in verbouw), de grootste havens (in aanbouw). En ook de lekkerste carnavals -muze van Brazilië aan de halsband (in scheiding).
Een tendens voor Brazilië? Ik zeg : ‘JA'. Een veeg teken? ‘Ja’.

Persbureau Bloomberg meldde al in November dat Eike plotseling niet de meer rijkste man van Brazilië was. Nu berekent hetzelfde persbureau dat Eike afgelopen jaar meer dan de hélft van zijn kapitaal kwijtraakte.
Een hele prestatie: hij werd de man die in 2012 het meest geld verloor. Ploef: van de 8ste naar de 75ste plaats op de ranglijst van rijkste mannen ter wereld.
‘Hij moet het vertrouwen van investeerders terugwinnen, door te beginnen resultaten te tonen’, zei een van de financiële experts tegen Bloomberg.

Een understatement?
Ik zeg: ‘JA’
Zijn imperium gebakken lucht?
‘Lijkt het steeds meer op.’

Krabbelen met goud

Op zijn 23^ste begon kleine Eike met het verhandelen van ( illegaal gedolven) goud in de Amazone. Daarna kocht hij zelf hele goudmijnen. En opeens ,in 2000 was er geen houden meer aan: Eike stapte in de Braziliaanse olie en gaswinning, ijzererts- mijnen, infrastructuur.
Opeens was Eike niet alleen meer bekend als de 'man die onze mooie Luma aan de haak had.'

Bloem van het nieuwe kapitalisme

Hij stapte vooral stapte in het cultiveren en uitventen van zijn eigen imago. Eike beschrijft zichzelf sindsdien als ‘de bloem van het nieuwe kapitalisme in Brazilië’. Een self made man die trots is op zijn “zelf verworven succes, en zich niet schaamt zijn rijkdom te tonen.”
Hij twittert en weblogt aanhoudend over dat succes, en trakteert zijn meer dan 1 miljoen volgers op tegeltjes wijsheden als: ‘Geloof in jezelf’, en ‘Geloof in Brazilië!’

Ook vandaag, nadat zijn desastreuze cijfers bekend werden, zonde hij de opgewekte tweet:
'Geloof in je dromen'.

'Braziliaanse Steve Jobs'

Eike wordt aanbeden als de nieuwe 'Steve Jobs van tropen'. De goeroe van de opkomende Braziliaanse miljardairs, compleet met zelfhulp gids hoe dat te worden.

Helaas valt in zijn boek niet te lezen hoe pappa Eliezer Batista tot twee keer toe minister van mijnbouw was. En tussendoor baas van het machtige Staats mijnbouwbedrijf Vale do Rio Doce. 

Een toch niet onaardig ‘opstapje’ voor een opkruipende ondernemer ,in een land dat nog altijd drijft op de kurk van vriendjespolitiek en corruptie.

Maar nee. Pappie heeft hem nooit geholpen. Hoe komen we daarbij? ‘Papa nam nooit risico’s.’ Nee Eike is anders. Geen ‘oude elite’ die schroomt zijn (gestolen) geld te laten wapperen. Hij is het ‘nieuwe geld’ van een zelfbewust, optimistisch, en – ja ook – nationalistisch Brazilië.

Knuffel van de nieuwe linkse leiders

Niet voor niks werd Eike omarmd door de nieuwe generatie politici. Van de voormalige vakbondsman Lula, tot zijn minstens even populaire opvolgster Dilma Rousseff die twee jaar geleden tot president werd gekozen.

De nieuwe bestuurders ‘kopen’ letterlijk  zijn ideeën. Neem nu Rio. Eike krijgt de aanbesteding voor de verbouw van de jachthaven voor de Olympische Spelen van 2016. Musea, hotels, wegen, stadions.

De magnaat stopte dan ook meer dan 12 miljoen dollar in de huur van de hetzelfde reclamebureau dat Londen zijn Spelen bezorgde. ‘En zie. De onroerend goed prijzen in Rio zijn verdriedubbeld’, zei Eike trots tegen de NYTymes. ‘De mensen zouden mij er commissie over moeten betalen.’

Windhandel

Inderdaad. De huizenmarkt in Rio is over verhit. De stad is een van de duurste ter wereld geworden.
Zou IEMAND Eike Batista DAAR commissie over moeten betalen?

Het is windhandel. Gevaarlijk speculeren, op een gebeurtenis die nog moet komen.

Zoals ook zijn meest trotse project: een Superhaven ten noorden van Rio die ‘het Rotterdam van Latijns Amerika’ moet worden.
MOET WORDEN dus. Het ding IS er nog niet. (Kijk hier hoe ik hem vorig jaar bezocht)
Zoals ook de nieuwe jachthaven, het museum, en de verbouwde hotels er nog niet zijn.

Hotel Gloria

 Al jarenlang kom ik bijna dagelijks langs hotel Gloria.  Ooit met recht het meest Glorieuze hotel van de stad.
Nu, in handen van Eike, nog steeds in de verbouw. Met gevaarlijke plassen waar knokkelkoorts- muggen zich in kunnen voortplanten.

Wat máákt of produceert die Eike van jullie nu eigenlijk?
Ik vraag het al jaren aan tientallen mensen.
In mijn ogen woekert hij met de verkoop van beloften en dromen.
Priecies zoals de Westerse banken in 2008.
En de opkomende Braziliaanse middenklasse nu, met de aanschaf van zijn vriezers, flatscreens en smartphones op afbetaling.

Maar wie ben ik?
Gewoon iemand die hier al dertien jaar woont.
Als de Braziliaanse belofte straks onverhoeds inklapt, was Eike Batista daar – althans voor MIJ – de verpersoonlijking van.
Zo.