... met de voorbereiding van een ‘veilig' en 'schoon’ WK voetbal in juni 2014.
Deze dagen weer wat ontruimingen van sloppenwijkbewoners in Rio. Een favela op 500 meter van het peperdure Mararacanã stadion waar straks de finale wordt gespeeld.
Die vlek moet ook nog even weggepoetst.
Met zijn gebruikelijke takt trad de militaire politie de bewoners tegemoet, om hen ervan te overtuigen dat ze voor hun bestwil beter ergens anders kunnen gaan wonen. (Kijk vooral vanaf 4 min. 04)
Jammer wel, dat deze mensen geen andere plek hebben om naartoe te gaan.
Dag en nacht gaat de ontruiming door. Tijd om hun spullen te pakken hebben de mensen vaak niet, voordat bulldozers de huisjes platwalsen.
Fifa klaagt: te laat begonnen
Dit weekend klaagde Sep Blatter (77) vanuit zijn Zwitserse Fifa-burcht dat Brazilië 'veel te laat begonnen is' met de voorbereidingen van het voetbalfeest. Sinds hij in 1974 bij de Federatie kwam, heeft Sep nog nooit zo'n land meegemaakt. ‘Het is als aller laatste land begonnen. Terwijl (Brazilië) de enige was die zoveel tijd had -zeven jaar- om zich voor te bereiden.’
De Braziliaanse president Dilma Rousseff reageerde woedend op haar twitter @dilmabr. Immers: 'Wij houden van voetbal, en daarom maken wij er met trots het WK der WK’s van'
Trouwens: 'Bewijst de grootscheepse jacht op entree tickets niet dat de wereld Brazilië vertrouwt?'
‘Multifunctioneel centrum’
Toch heeft Sep wel een beetje gelijk. Neem de ontruiming. Pas nu, zes maanden voor het begin van het feest, heeft Rio bedacht op die plek naast het stadion te beginnen met de bouw van een 'multifunctioneel centrum' met 96 winkels, een gymzaal voor ouderen, 400 bomen en een skate baan.
In het gewone Braziliaanse bouwtempo, zijn straks de Olympische Spelen van 2016 al jaren voorbij, voordat een autoriteit daar eindelijk een lintje kan doorknippen.
Wegrotten
Maar eerlijk is eerlijk. Aan het ontruimen zelf zijn ze wél op tijd begonnen. Al in 2010 werden de eerste bewoners hun huizen uit gehaald. Het plan was toen nog: parkeerplaatsenvoor het vernieuwde stadion.
Uit de 35 jaar oude favela, gesticht door bouwvakkers van de metro, werden hier en daar happen gehaald. Om de zeven of acht huizen, werden er één of twee plat gebuldozerd. De gemeente had her-huisvesting voor de bewoners laten bouwen, op 70 kilometer buiten de stad. Alleen: er was maar plek voor 107 van de 700 gezinnen. De rest bleef achter in een wijk die als een gebit met weg geslagen tanden steeds verder weg rotten.
Vrouwen met kinderen
Terwijl de politici in de paleizen van Rio beslissing na beslissing vooruit schoven, werden in de wijk steeds nieuwe plukjes bewoners ontruimd. Aan bulldozeren werd niet meer gedaan. En zo ontstond pal naast het symboolstadion van het WK van de spilzucht, deze wijk van ellende. In de leeggekomen huizen trokken nieuwe gezinnen.
Vooral alleenstaande vrouwen met kinderen, naast de mensen die nog wachtten op een alternatief van de overheid. Het kapotgeslagen rioolsysteem trekt ratten, vliegen en knokkelkoorts-muggen aan. De kapotte verlichting maakt de wijk ’s nachts tot een feest van misdaad.
Een anonieme graffity artiest vatte het op deze wijk muur in de wijk mooi samen:
Maar ook dit beeld is er zo niet meer. Zometeen moet de hele wijk zijn gesloopt.
‘Het Mexico dat Marjon en Sandra bij elkaar beleefd hebben staat in geen enkele reisgids' De Morgen
ISBN: 9789041707284 Oorspronkelijke Nederlandse uitgave: Uitgeverij Nijgh & Van Ditmar, Amsterdam
Uitgave als Rainbow Pocket: februari 2009 Rainbow Pocketboek nr: 508 Prijs: € 7.95
Uitgeverij Fosfor heeft Nacht van de schreeuw opnieuw uitgegeven (Juni 2015). Nu ook als E-book (ePub zonder DRM / 178.000 woorden; leestijd ca. 15 uur / eerste druk 2005). Ook verkrijgbaar via bol.com.