Rio krijgt een extra elektriciteitsrekening

Rio de Janeiro – ‘We hebben het toch maar gedaan’, zegt Wanderley lachend. Hij neemt nog een selfie voordat de Olympische vlam in het centrum wordt gedoofd. Nee, ook hij zag die Spelen niet zitten. En geld om iets bij te wonen had hij niet.

door Marjon van Royen

Maar het zit in het bloed, of in de genen: ‘Uiteindelijk valt elke Braziliaan op alegria,een feestje’, zegt hij en trekt aan het caramelkleurige vel van zijn arm.

En feest was het. Voor de joelende middenklassers die sporten bezochten waar ze hun leven nog nooit van hadden gehoord. ‘Neuk em, neuk em’, klonk het gierend bij elke achterwaartse houdgreep van de atleten tijdens het Grieks-Romeins worstelen. En polsstokhoogspringen? Hoe spel je dat? Er bleek een Braziliaan heel handig met zo’n paal. Dus werd zijn Franse tegenstander tot tranen toe uitgejouwd. ‘Hij was gewoon niet simpatico’, verklaarde een toeschouwer.

Want dat is waar de alegria zich aan vasthecht: de simpaticos. Zoals de rennende bliksemschicht Usain Bolt, de Amerikaanse zwemmer Michael Phelps, of de lachende honderd kilo zware Angolese handbalster Teresa Almeida. Zij werden bezongen en toegejuicht, zelfs als hun tegenstander Braziliaans was. Alegria is een kunst, weet men hier. Het openstellen van de geest. Als Azerbeidzjan bokst tegen Kazachstan – waar ligt dat allemaal – dan juich je gewoon de scheidsrechter toe.

Maar ook de uitgeslotenen, de miljoenen Rionezen die het Olympisch feestje in de rijke delen van de stad met hun neus tegen het glas gedrukt moesten bekijken. Ook zij kregen hun glorie. Een judoka, geboren in de sloppenwijk City of God, behaalde goud. En toen kwam ook nog de droomrevanche. Het nationale trauma, het WK van twee jaar geleden, de voetbalnederlaag van 7-1 tegen Duitsland, in eigen huis. De enige sport die hier echt telt. Gewonnen! Van datzelfde Duitsland.

Er werd vrijdag nog lang gedanst en gedronken in de arme delen van de stad. En gedanst werd er zondag ook weer op de eindceremonie, vernamen we. In de regen. Waardoor, zoals gewoonlijk, de elektriciteit in grote delen van de stad uitviel, en dus ook de tv. Nu is het in Rio net de woensdag na carnaval. Wanneer de kater van het gewone leven weer over je heen spoelt. Hoe hij zich aandient? Om te beginnen met het bericht dat de elektriciteitsmaatschappij de tweehonderd miljoen euro die er aan licht voor de Olympische Spelen is uitgegeven, zal verhalen op ons. De gebruikers.

Gepubliceerd in De Groene Amsterdammer van 24 augustus 2016